I miss my fiber friends. My spinal injury means not being able to sit for long, to travel, to visit friends, gatherings, parties, dinners or workshops. A lot of real friends come to me, so nothing to complain. I can walk so I'm often outside with my dogs. Being on the beach, walking on mother earth is so important, so no complains. Although I'm in pain, heavy pain and need morfine to help me through the day, I'm very happy with my life, my husband, Das, my dogs, friends and all the beauty around me, still....
I miss my fiberfriends But.....there is a book called "living well with pain and illness" by Vidyamale Burch.
Mindfulness, healthy breathing, meditating and yoga , helps me to cope with that .
so maybe......
12 comments:
ach lieverd woonde je maar wat dichter bij.........
Ik hou van die foto!
Tot.....................
XXXm
morgen, geen cybertime maar realtime <3
HI Yvette, So glad to hear from you. I had tried to get on feltingyoursoul and it said something was wrong.. I'm so sorry you hurt so much. I hurt too but not like you do. I'm praying for you and glad to see your new blog. You are a blessing dear friend, Love,Diana
Lieve Yvette, Je bent een moedige vrouw. Ik bewonder je. Voor sommigen is het leven harder dan voor anderen. Maar je gaat er zo positief mee om! Ook ik ondervind momenteel aan den lijve dat het leven 'precious' is...Ik hoop dat mijn chagrijn gauw overgaat in jouw optimisme. Mooi dat je zulke fijne vriendinnen hebt. Koester ze. Liefs, Truus
oh course i wish you did not have this pain
i am so glad you are finding ways to cope
it is a blessing that you can walk the earth, that is healing energy so many of us miss these days
sending you light
ik vind het vreselijk voor je dat je lichaam niet mee wilt, yvette!
toch blijf je positief en dat bewonder ik enorm!!
@ jammer dat het niet lukt, yvette, maar dat heeft niks met jou te maken, vermoed ik. weblog heeft nog heel wat mankementen en fouten in hun programma zitten.
hopelijk worden die snel opgelost.
There is a ring of us around the world, Yvette...we may not be able to come to you, but we are here nonetheless, stitching & making & felting right along with you...
oh, if only I could wish that pain away.
Lieve lieve Yvette, ik wilde dat ik nú al wat meer tijd had, dan kwam even naar je toe.
Ik vergeet je niet.
Noud, Jan, Marius...
lieverd we hebben er mee te leven, dát hebben ze ons nagelaten. Maar ze zijn er nog hoor.
Mooi, lief, warm, krachtig mensje...ik hou van je, om wie je bent. Dikke knuffel!!
ach lieve Yvette, het valt niet mee. en ondanks alles blij je toch van het leven houden, dat bewonder ik in jou, want ik weet zelf dat je daar kracht voor nodig hebt als je chronisch ziek bent. Dankbaarheid voor dat wat is.
Het boek waar je het over hebt lijkt me het lezen waard. Ken jij " how to be sick', van Tony bernhard? (howtobesick.com) Ook een mooi boek over dit onderwerp.
xxx
Het is wel koud nu, maar lekker gaan wandelen met de doggies meis, als je kunt.
Fijn weekend, lieverd.
De weg van een pluim
is wispelturig.
Ze lijkt op
een zeepbel, een ballon ...
de wind is hun geliefde.
Wij kijken
enkel toe ...
dag Yvette.
Post a Comment